Fert tú niður í tíð ella í farloyvi, hevur hetta samstundis eyðsæð nakrar fíggjarligar broytingar við sær. Inntøkan verður lægri her og nú, men harumframt broytast framtíðarútlitini. Er pensjónssamansparingin tengd at starvinum, verður hon nevniliga eisini minni, um tú fert at arbeiða minni.

Tí krevur tað, at tú ert tilvitað/ur um tína pensjónssamansparing, um tú fert niður í tíð ella í farloyvi. Um tú tosar við okkum, kunnu vit saman leggja eina ætlan fyri tína pensjónssamansparing, so tú ikki gerst eftirbátur á hesum øki. 

Í Føroyum er talið av hjúnaskilnaðum vaksandi, og tann sannroyndin kann fáa avleiðingar fyri kvinnur, ið hava havt eina lægri inntøku enn hjúnafelagin. Hevur inntøkan gjøgnum arbeiðslívið verið minni, er pensjónin tað aloftast eisini. Av tí at allar eftirlønarskipanir ikki verða býttar millum partarnar í hjúnaskilnaði, kunnu kvinnur enda við eini pensjón, sum als ikki er nøktandi til at liva tað pensjónslívið, sum upprunaliga var ætlað.

Vert at hava í huga

1. Ber tað til at gjalda eitt sindur eyka inn á pensjónssamansparingina, meðan tú arbeiðir parttíð ella ert í farloyvi?
2. Væntar tú at kunna vera eitt sindur longri á arbeiðsmarknaðinum, so tú fært spart eitt sindur meira saman í pensjón?
3. Vilja tit sum hjún ella sambúgvar tryggja, at pensjónirnar verða javnt býttar, um tit verða skild, so kann hetta í flestu førum gerast við at tosa við ein advokat.
4. Tosa við okkum og fá greiðu á, hvussu fíggjarligu avleiðingarnar verða nú og í framtíðini.